دلتنگم ...

تو عشق بودی

این را از بوی تن ات فهمیدم

شاید هم خیلی دیر به تو رسیدم

خیلی دیر ...

اما مگر این قانون نبود

که هر آنچه دیر می آید

عاقبت روزی به خانه ی ما خواهد رسید .؟

عادت کرده ایم به نداشتن ها

و شاید به اندوه ...

آری ، تو عشق بودی

این را از رفتنت فهمیدم ...

وگرنه

این شهر

هرگز این چنین سر سنگین نبود ...

 

دلتنگم ......

دوست داشتن به تعــــداد دفعات گفـــــتن نیست !
حسی است ؛
که باید بــــــی کلام هم لمــــــس شود …

دلتنگم ......

شب شده است و من لابلای قفسه تنهایی هایم در پی خاطره تو می گردم .کتابی برمیدارم ،میخوانم.. مرور میکنم تو را درون این کتاب. بیادم می آورد که سهم من از هم آغوشی با تو مثل ناتمام خواندن برگی از یک رمان عا دلتنگم ......

انصاف نباشد

که در این شهر درندشت

ضر ب المثل "سوزن در کاه " تو باشی

دلتنگم ......

ای آنکه دوست دارمت، اما ندارمت ...

بر سینه می فشارمت ، اما ندارمت ...

ای آسمان من که سراسر ستاره ای

تا صبح ، می شمارمت اما ندارمت ...

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک

بر دیده می گذارمت ، اما ندارمت ...

می خواهم ای درخت بهشتی ، در خت جان

در باغ دل بکارمت ،اما ندارمت ...

 می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل 

بر سر نگاه دارمت ، اما ندارمت ...

دلتنگم ......

بهمن ماه هم در حال اتمام است .بهمن هم گذشت با غوغایی بی هیاهو.همه چیز باقی ماند به جز نگاه از دست رفته ات.مثل رویایی می مانم بی سر و ته مثل ...
این روز ها باور هایم شبیه دلتنگی های توست .شبیه معادله ی چشمانت شبیه قفل قلب نگاهت .وای به حال من که نتوانم فرمول چشمان تو را با شاه کلید قلب نگاهت بیابم وای به حال منی که سال دارد بی بهمن می شود و من هنوز غرق در لبخند های بی بهانه ات هستم ....

دلتنگم ......

آدم هر چقدر هم که

خودش را به کوچه ی علی چپ بزند !

هرچقدر هم که خودش را گرفتار کارهای روز مره کند ،

هرچقدر هم که از دلتنگ شدن فرار کند ؛

آخر شب های لعنتی

دلتنگی پر رنگ میشود

دلتنگم ......

هوا بس ناجوانمردانه سرد است ...

آی ....دمت گرم و سرت خوش باد

سلامم را تو پاسخ گوی ؛ در بگشای

منم من ، میهمان هرشبت ، لولی وش مغموم

منم من ، سنگ تیپا خورده ی رنجور 

منم ،  دشنام پست آفرینش ،  نغمه ی ناجور

نه از رومم ، نه از زنگم ،  همان بیرنگ بی رنگم

بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم

دلتنگم ......